32o Ράλλυ Κρήτης: Αυτός ήταν αγώνας!

31/10/2010 7:29 μμ

Γιώργος Περουλάκης - Γιώργος Ζωφάκης (Honda Civic) Κωνσταντίνος Χαλιβελάκης - Λεωνίδας Μαχαίρας (Peugeot 206 Kit Car) Χρήστος Κωνσταντίνου - Γιάννης Σαριτσόγλου (Peugeot 206 XS) Γιώργος Κοσμόπουλος - Σπύρος Μπαρδάκης (Renault Clio R3 Maxi) Δημήτρης Κτιστάκης - Μανώλης Κτιστάκης (Peugeot 306) Ανδρέας Περάκης - Κώστας Κουρουγκιαούρης (Peugeot 206) Μανώλης Κυριανιτάκης - Σήφης Φαραντάκης (VW Golf II GTi) Μιχάλης Πουλάκης - Βαγγέλης Προβιδάκης (Toyota Yaris) Την πιο εντυπωσιακή εξέλιξη που είχε ελληνικός αγώνας εδώ και χρόνια είχε το 32o Sueperfast Ferries Ράλλυ Κρήτης το οποίο προσμετρούσε στο Κύπελλο Ασφάλτου, στο Παγκρήτιο Έπαθλο Ράλλυ Σπριντ και στο Πρωτάθλημα Ιστορικών Αυτοκινήτων. Τον αγώνα διοργάνωσε ο Αγωνιστικός Όμιλος Κρήτης σε συνεργασία με το Δημοτικό Αθλητικό Οργανισμό Ηρακλείου. Εξίσου εντυπωσιακή με την εξέλιξη ήταν και η οργάνωση που δεν άφησε τίποτα στην τύχη και ευνοήθηκε από την καλοκαιρία που υπήρξε απο το Σάββατο το απόγευμα ώστε να μην υπάρχουν σημαντικά προβλήματα στις ειδικές διαδρομές. Αυτές ήταν κατά γενική ομολογία γλιστερές και ενίσχυσαν την απρόβλεπτη εικόνα του αγώνα, αφού είχαν ως αποτέλεσμα είτε φυλαγμένα περάσματα απο εκείνους που δεν ήξεραν, είτε εγκαταλείψεις και απρόοπτα. Γενικώς πάντως οι έξοδοι δεν ήταν αυτές που θα περίμενε κανείς σε έναν αγώνα με τόσο γλιστερές ειδικές και περισσότερα ήταν τα μηχανικά προβλήματα. Νικητές έπειτα απο οκτώ ειδικές διαδρομές ήταν οι Γρηγόρης Νιώρας – Κώστας Κακαλής με Subaru Impreza Ν12 που πέρασαν στην πρωτοπορία του αγώνα μόλις μερικά χιλιόμετρα πριν το φινάλε. Αυτό ίσως ήταν και ευεργετικό σε επίπεδο δεισιδαιμονίας, καθώς το κύριο χαρακτηριστικό του αγώνα ήταν η... κατάρα που είχε χτυπήσει την πρώτη θέση. Σε αυτή βρέθηκαν διαδοχικά τέσσερα πληρώματα τα οποία στο σύνολό τους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν και να παραχωρήσουν την πρωτοπορία. Πρώτο «θύμα» σε αυτή τη διαδικασία ήταν ένας από τους πιο πολλά υποσχόμενους τοπικούς οδηγούς, ο Μανώλης Πιτσάκης με Mitsubishi EVO VIII που είχε στο πλευρό του τον Γιώργο Πολυζώη. Τέθηκε επικεφαλής από την πρώτη ειδική, πολύ σύντομα όμως εγκατάλειψε με μηχανικό πρόβλημα αφήνοντας πρώτους τους Χρίστο Παπαχριστόπουλο – Σταύρο Σταμέλο με το VW Golf Kit Car. O Παπαχριστόπουλος έμεινε επικεφαλής για μια μόλις ειδική πριν αφήσει την πρώτη θέση στους Γιώργο Αναπολιωτάκη - Αλέξανδρο Χαλκιαδάκη με Seat Ibiza Kit Car. Ο Αναπολιωτάκης ήταν ο πρώτος οδηγός ουσιαστικά που πρόλαβε να δείξει κάτι καθώς έμεινε στην πρώτη θέση από την τρίτη ειδική μέχρι και την πέμπτη, σημειώνοντας τον πρώτο χρόνο και στις τρεις αυτές διαδρομές. Τελικά ένα πρόβλημα στην έκτη ειδική τον έστειλε εκτός κατάταξης και έφερε έτσι στη θέση του επικεφαλής τον Γιώργο Νικολιδάκη που αποτέλεσε και φέτος τη μεγάλη έκπληξη, αλλά αναμενόμενη πλέον. Οι Νικολιδάκης - Πετούσης με το Peugeot 106 Rallye ήταν εντυπωσιακοί στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Προσπέρασαν όποιο συνδυασμό βρήκαν απέναντί τους και έφτασαν πανάξια στη δεύτερη θέση πίσω από τον Παπαχριστόπουλο μέχρι να βρεθούν εκείνοι στη θέση του οδηγού... Ο αγώνας όμως δεν είχε τελειώσει και όπως αποδείχτηκε κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για οτιδήποτε σε ένα ράλλυ. Ο Νικολιδάκης έμεινε με σπασμένο κιβώτιο λίγα χιλιόμετρα πριν το τέλος της τελευταίας ειδικής και έχασε την ευκαιρία να στεφθεί νικητής στον αγώνα της πατρίδας του για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Ακόμη και σε εκείνο το σημείο ωστόσο έμεναν ανοιχτοί λογαριασμοί ανάμεσα στον Νιώρα που ήταν πρωτοπόρος και στον Περουλάκη που ακολουθούσε στη δεύτερη θέση. Τελίκά όμως ο Νιώρας οδήγησε με σύνεση στην τελευταία ειδική, την πήρε και πήρε και τον αγώνα πανηγυρικά και εκμεταλλευόμενος το οτι απέφυγε τις εξάρσεις και τα ρίσκα και ακολούθησε ένα σταθερό ρυθμό. Ο Νιώρας μάλιστα συμπλήρωσε και τον εντυπωσιακό αριθμό διαφορετικών νικητών στις ειδικές που έφτασε τους πέντε, (Πιτσάκης, Αναπολιωτάκης, Χαλιβελάκης, Περουλάκης και Νιώρας), στοιχείο εξίσου σημαντικό για τον αγώνα και ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατούσε στους μηχανικούς και τους ανθρώπους των πληρωμάτων όταν περίμεναν να μάθουν τους χρόνους. Για τον νικητή πάντως έχει σημασία να αναφέρουμε πως αυτή ήταν η πρώτη νίκη της καριέρας του επί ασφάλτινου εδάφους. Οι Περουλάκης – Ζωφάκης ήταν ένα ακόμη τοπικό πλήρωμα που διέπρεψε έστω και αν τα αποτελέσματα δεν ευνόησαν τελικά τους Κρητικούς οδηγούς. Το πλήρωμα του Honda Civic έκανε ένα αναγνωριστικού χαρακτήρα πρώτο loop και στη συνέχεια οδήγησε πιο επιθετικά με αποτέλεσμα να εδραιωθεί στις κορυφαίες θέσεις και τελικά να πάρει τη δεύτερη θέση της γενικής και τη νίκη στην F2 και F3 καθώς επίσης και στην Α6. Η τελική διαφορά των 4.7 από τον Νιώρα δείχνει και το πόσο ανταγωνιστικοί ήταν σε επίπεδο κορυφής τελικά. Σπουδαίο αποτέλεσμα σημείωσαν όμως και οι Κωνσταντίνος Χαλιβελάκης – Λεωνίδας Μαχαίρας με Peugeot 206 Kit Car. O Χαλιβελάκης ξεκίνησε μουδιασμένα και φοβισμένα όπως παραδέχτηκε λόγω των γλιστερών ειδικών και ο 15ος χρόνος της πρώτης ειδικής ήταν μια αρνητική έκπληξη. Από εκεί και πέρα όμως έφτασε ακόμη και να κερδίσει μια ειδική που δείχνει αφενός την πορεία του στον αγώνα, αφετέρου δε το πόσο σταθερός έμεινε σε σημεία που οι υπόλοιποι συνδυασμοί στάθηκαν άτυχοι. Όταν χρειάστηκε δε πήρε και αυτό που ήθελε, που δεν ήταν τίποτα άλλο από το να κερδίσει τη μάχη με τους Χρήστο Κωνσταντίνου – Γιάννη Σαριστόγλου επίσης με Peugeot 206. Ο συνδυασμός από τη Θεσσαλονίκη επέστρεψε σε αγώνα της Κρήτης έπειτα από πολλά χρόνια και αυτό δεν ήταν ανάμεσα στα πλεονεκτήματα. Στάθηκε αξιοπρεπέστατα αλλά υπέκυψε στην πίεση του Χαλιβελάκη στο δεύτερο loop και αυτό άφησε μια πικρή γεύση για το τελικό αποτέλεσμα που ήταν η τρίτη θέση στην F2 και F3 και η τέταρτη γενικής. Πέμπτοι ήταν οι Κοσμόπουλος – Μπαρδάκης με Renault Clio R3 Maxi. Ο Κοσμόπουλος τασλαιπωρήθηκε απο σπασμένο πίσω άξονα που είχαν ως αποτέλεσμα οι μπούκες στις πρώτες ειδικές, έτσι έκανε σχεδόν ολόκληρο τον αγώνα με σημαντικό πρόβλημα. Στην τελευταία ειδική πάντως βρήκε το χρόνο που ήθελε να αντιμετωπίσει την επίθεση των Δημήτρη και Μάνου Κτιστάκη με Peugeot 306 που έγιναν πολύ απειλητικοί έτσι διατήρησε την 5η θέση και φυσικά τη νίκη στην Α7, αφήνοντας τον Κρητικό όδηγό 6ο και 2ο στην κλάση. Σε αυτή τη μάχη ενεπλάκησαν και οι Περάκης – Κουρουγκιαούρης με Peugeot 206 XS που έφτασαν σε απόσταση αναπνοής από τους Κτιστάκηδες, αλλά τελικά αρκέστηκαν στην έβδομη θέση γενικής. Ακολούθησαν οι Θεργιάκης – Βλαχογένης με Mitsubishi EVO IX που βρέθηκαν σε αγωνιστικό μπάκετ έπειτα από πολύ καιρό και χωρίς ιδιαίτερες επιδιώξεις, ενώ την πρώτη δεκάδα συμπλήρωσαν οι Μανώλης Κυριανιτάκης – Σήφης Φαραντάκης με VW Golf II GTi που ήταν νικητές στην Ομάδα Ε και πολύ κοντά στον Θεργιάκη, καθώς επίσης και οι δεύτεροι στην Α6 Γιώργοςε Αργυρίου – Δημήτρης Πάσχος. Δραματικό φινάλε όμως δεν είχαμε μόνο στην κορυφή της γενικής αλλά και πιο πίσω. Οι Καρδαμάκης – Σαρρής με Toyota Yaris είχαν τεθεί επικεφαλής από την πρώτη ειδική του αγώνα. Όλα έδειχναν πως θα πάρουν μια εύκολη νίκη, όμως στην τελευταία ειδική εγκατέλειψαν με μηχανικό πρόβλημα με αποτέλεσμα νικητές να είναι τελικά οι Πουλάκης – Προβιδάκης επίσης με Yaris. Στα Ιστορικά νικητές ήταν οι Λυκάκης – Χατζηθεοδωρίδης με Ford Escort RS2000 και τους ακολούθησαν οι Αντώνης Γιοβάς – Μάριος Τσαούσογλου με Audi 80 GT και οι Μάριος Σταφυλοπάτης – Γιώργος Χατζηρήγας με Porsche 911 RSR. Στον αγώνα τερμάτισαν 27 πληρώματα και υπήρξαν 19 εγκαταλείψεις, αριθμός μεγάλος αλλά όχι τελείως αδικαιολόγητος αν σκεφτεί κανείς την πίεση που υπήρχε σε όλα τα πληρώματα απο τις μικρές διαφορές και τον έντονο συναγωνισμό. Ας δούμε τι δήλωσαν ορισμένοι από τους πρωταγωνιστές: Γρηγόρης Νιώρας: «Είμαι ευχαριστημένος που τερματίσαμε αρχικά και φυσικά είμαι ευχαριστημένος που πήραμε τη νίκη. Στο δεύτερο loop είχαμε ένα τετ-α-κε και ουσιαστικά εκεί χάσαμε τον Νικολιδάκη καθώς μέχρι εκείνο τος ημείο κινούμασταν ανταγωνιστικά και κοντά στην κορυφή. Πιέζαμε απο την αρχή και το θέλαμε αυτό το αποτέλεσμα παρόλο που δεν φαινόταν πιθανό αρχικά». Γιώργος Περουλάκης: «Προέκυψαν αυτές οι εγκαταλείψεις και φτάσαμε σε αυτό το εκπληκτικό αποτέλεσμα. Απο την αρχή περιμέναμε μια θέση στην τριάδα της Α6 αλλά η αλήθεια είναι πως δεν περιμέναμε την τριάδα της γενικής. Είναι κρίμα για όλους όσοι εγκατέλειψαν. Ο αγώνας ήταν καλός και θα ήταν ακόμη καλύτερος αν έμεναν όλα τα πληρώματα μέσα μέχρι το τέλος. Οι ειδικές γλιστρούσαν, ειδικά στο πρώτο πέρασμα. Στη συνέχεια αλλάξαμε τις πιέσεις και χαμηλώσαμε λίγο τις αναρτήσεις και πήγαμε καλύτερα». Κωνσταντίνος Χαλιβελάκης: «Ήταν ένας πολύ καλός οργανωτικά αγώνας με αρκετό κόσμο στις ειδικές. Θα έπρεπε ίσως να δουλευτούν από τους οργανωτές οι ειδικές ώστε να μην δημιουργηθούν τόσα μηχανικά προβλήματα στα αυτοκίνητα. Εμείς ευχαριστηθήκαμε με τη μάχη και με το αποτέλεσμα. Συγχαρητήρια στους Κρητικούς οδηγούς που ξέρουν τους δρόμους αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως οδήγησαν εκπληκτικά και ήταν άπιαστοι». Χρήστος Κωνσταντίνου: «Είχαμε μια ωραία μάχη με τον Κωνσταντίνο. Τελικά επικράτησε εκείνος και πρέπει να του δώσω συγχαρητήρια. Εγώ είχα πολυ καιρό να τρέξω στην Κρήτη όπως είπα και δεν περίμενα τόσο γλιστερά κομμάτια. Η οργάνωση ήταν καλή και ελπίζω να είμαι εδώ και του χρόνου». Γιώργος Κοσμόπουλος: «Δια πυρός και σιδήρου φτάσαμε στον τερματισμό. Ήμασταν σε όλο το δεύτερο loop χωρίς πίσω άξονα και είναι θαύμα που καταφέραμε να φτάσουμε στο τέρμα. Στην τελευταία ειδική πίεσα γιατί είδα την πίεση του Κτιστάκη και δεν ήθελα να χαθεί μια ακόμη θέση. Πήραμε αυτό που θέλαμε που ήταν οι βαθμοί. Τώρα είναι όλα πιο εύκολα στη βαθμολογία»._ Σ.Π. Φωτογραφίες: CRN.gr

Γρηγόρης Νιώρας - Κώστας Κακαλής (Subaru Impreza N12)