Νίκος Γιαννόπουλος: Ο πρόεδρος της Αυτοκινητιστικής Λέσχης Τρίπολης

30/6/2010 3:32 μμ

Το διήμερο 3-4 Ιουλίου, θα διεξαχθεί ο 4ος από τους 8 συνολικά αγώνες του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Αναβάσεων. Πρόκειται για την Ανάβαση Αχλαδόκαμπου, υπό τη διοργάνωση της Αυτοκινητιστικής Λέσχης Τρίπολης (Α.Λ.Τ.). Ο αγώνας για περιληφθεί για πρώτη φορά στο ημερολόγιο του πρωταθλήματος και ενόψει αυτού, μιλήσαμε με τον πρόεδρο της λέσχης και αγωνιζόμενο, είτε ως οδηγός είτε ως συνοδηγός στο πλευρό του «Gaston Junior», Νίκο Γιαννόπουλο. Ο Νίκος Γιαννόπουλος, εκλέχθηκε για πρώτη φορά πρόεδρος της Α.Λ.Τ. το 2002, ενώ η ανάβαση Αχλαδόκαμπου αποτελεί για τον ίδιο και τους συνεργάτες του την επόμενη πρόκληση. Παρακάτω, μπορείτε να διαβάσετε όσα μας είπε σε αυτή τη μικρή συνέντευξη, ενώ η συνέχεια θα δοθεί στην περιοχή του Κωλοσούρτη, στην παλαιά Εθνική Οδό με θέα στο Ναύπλιο, το Σαββατοκύριακο 3-4 Ιουλίου. Ποια είναι η ιστορία της Ανάβασης Αχλαδόκαμπου; Πότε διεξήχθη για πρώτη φορά; «Η ανάβαση Αχλαδόκαμπου έγινε το 1996 και το 1997, με την αρωγή της Καίτης Κυρίτση. Το 2005, 2006 και 2007 έγινε στη συγκεκριμένη διαδρομή Ράλλυ σπριντ με μήκος δέκα χιλιομέτρων». Ποιο είναι το μήκος της ανάβασης; «Φέτος, ως ανάβαση θα έχει μήκος 5,3 χιλιόμετρα. Είναι η μεγαλύτερη διαδρομή του Πρωταθλήματος Αναβάσεων. Η αρχή με τα περισσότερα χιλιόμετρα έγινε μετά από προτροπή και πρωτοβουλία του ΣΟΑΑ, ενώ 80% των οδηγών είναι υπέρ και 20% κατά. Ο Σχίνος, στο τέλος της χρονιάς, θα έχει μήκος 4,8 χιλιόμετρα. Γενικά, είναι πρωτοβουλία, το ότι όπου είναι δυνατόν να αυξηθεί η διαδρομή των Αναβάσεων,. Για παράδειγμα, αυτό δεν είναι εφικτό στην Ανάβαση της Ριτσώνας». Τι χρειάζεται μια νέα λέσχη για να διοργανώσει αγώνες πρωταθληματικού επιπέδου; «Οι άνθρωποι των λεσχών, όπως της Τρίπολης, να είναι άνθρωποι με όραμα. Αυτό που χρειάζεται είναι λεπτομέρειες, οι οποίες και μπορούν να γίνουν πραγματικότητα. Για τη λέσχη ήταν μετά το Μαύρο Ρόδο, μεγάλο όνειρο να αναλάβουν έναν πρωταθληματικό αγώνα». Πώς έφτασε η ανάβαση να προσμετρά στο Πρωτάθλημα και τι χρειάστηκε για αυτό; «Η αρχική πρόθεση ήταν δική μου. Ο ΣΟΑΑ βοήθησε πάρα πολύ. Διαθέτω εμπειρία, αλλά όχι οι άνθρωποι γύρω μου. Οι ευθύνες σε έναν αγώνα τέτοιου επιπέδου είναι μεγάλες, όπως και οι απαιτήσεις, το τρέξιμο και φυσικά το οικονομικό. Ειδικά σε μία δύσκολη περίοδο σαν τη σημερινή. Για αυτό και προχωρήσαμε σε παροχές όπως η κλήρωση ενός αυτοκινήτου, το οποίο μάλιστα αγόρασε η λέσχη μετά από κλήρωση μεταξύ των τοπικών αντιπροσώπων». Τι χρειάζεται για να προσμετρήσει η ανάβαση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα; «Η ανάβαση για να γίνει ευρωπαϊκή καλύπτει μεγάλο μέρος των απαιτήσεων. Καταρχήν, το φάρδος του δρόμου είναι κατάλληλο. Είναι τεχνική, ενώ έχει χώρο να φιλοξενήσει τα σέρβις των ομάδων. Στο Ευρωπαϊκό οι αποστάσεις είναι μεγαλύτερες των πέντε χιλιομέτρων, αν και υπάρχουν και μικρότερες. Χρειάζεται καλή άσφαλτος, ελαστικά δεμένα σε ύψος και μεταξύ τους, αλλά και διπλή μπαριέρα. Το κόστος υπολογίζεται πως αυξάνεται κατά 10 με 12 χιλιάδες ευρώ». Τι νέο θα δούμε στον Αχλαδόκαμπο; «Στον Αχλαδόκαμπο θα δούμε υψηλά στάνταρ ασφαλείας, με ελαστικά και μπαριέρες, ενώ θα υπάρχουν και σεκιούριτι για την ομαλή διεξαγωγή της κυκλοφορίας. Παράλληλα, κάθε τυφλό σημείο θα έχει ταμπέλα με τα μέτρα και τη στροφή που ακολουθεί, στα πρότυπα των ευρωπαϊκών αγώνων του θεσμού». Πόσα άτομα χρειάζονται για τον αγώνα και από πόσες στροφές αποτελείται η διαδρομή; «Θα χρειαστούν περισσότερα από 60 άτομα για τον αγώνα, εκ των οποίων τα 30 θα είναι κριτές. Η διαδρομή έχει 13 Κ, δηλαδή 13 στροφές»._Ν.Δ.(douzinas@technicalpress.gr)