Μετά από σχεδόν τρία χρόνια απουσίας, ακούστηκαν και πάλι την Κυριακή 2 Μαΐου τα αγωνιστικά στην ορεινή Σιθωνία. Αν και με μόλις 24 συμμετοχές, ο αγώνας απεδείχθη ιδιαίτερος, ίσως λόγω της ειδικής διαδρομής και κέντρου του αγώνα που θύμιζαν παλιές εποχές, γεγονός είναι πάντως πως υπήρχε μια απροσδιόριστη αίσθηση όλων πως γίνετε ένας μεγάλος αγώνας. Η ειδική των 16 χλμ., επίσης ιδιαίτερη, έδωσε θέαμα επιπέδου WRC στους θεατές που επέλεξαν να περάσουν την Κυριακή τους στο βουνό. Οι πολλές κοπάνες από την άλλη έδωσαν στους θεατές την ευκαιρία μετακίνησης παρότι η ειδική έμεινε κλειστή και στις τρεις επαναλήψεις, από τα πηδήματα λοιπόν στα στενώματα και από εκεί στα γρήγορα κομμάτι μετά από κάθε σκέλος έβλεπες θεατές με τα παγούρια νερό στο χέρι να μετακινούνται από το ένα σημείο στο άλλο. Όσοι τώρα μπόρεσαν και ήρθαν από την προηγούμενη στον Ν. Μαρμαρά και ειδικά στο Porto Carras σίγουρα θα ένιωσαν, σε σμίκρυνση βέβαια, αυτό το κλίμα που επικρατούσε στην εποχή του Ράλι ΕΛΠΑ- Χαλκιδικής. Σε αυτό συνέβαλε πέρα από τα παραπάνω και η προώθηση του μη αλκοολούχο ποτού Monster, στολισμένος χώρος με σημαίες, αγόρια και κορίτσια να κινούνται με ομοιόμορφη ενδυμασία μοιράζοντας δροσιά και το βράδυ, θυμίζοντας όπως είπα παλιές εποχές, διοργάνωση πάρτι στο κλαμπ KOOL στον Ν. Μαρμαρά. Τέλος η όντως αμέριστη συμπαράσταση της νομαρχίας Χαλκιδικής και των παρεμφερή φορέων αλλά και η διάθεση της διοίκησης του Porto Carras να φιλοξενήσει και πάλι αγώνες ραλί όπως το έκανε για δεκαετίες.
Στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα, νικητές και κυρίαρχοι του αγώνα ήταν οι Βωβός-ΕΛΕΜ με Mitsubishi Evo 9 που μετά το πρώτο μάλλον εξερευνητικό πέρασμα, έριξαν τον χρόνο σε επίπεδα που ήταν πολύ δύσκολο να φτάσει ο ανταγωνισμός που άκουγε στα ονόματα Μίχος-Γρηγορίου με Mitsubishi Evo 8, οι οποίοι και τερμάτισαν δεύτεροι γενικής και Τσίλης-Αχτίδα Mitsubishi Evo 9 που ακολούθησαν στην τρίτη θέση της γενικής κατάταξης. Από εκεί και πέρα ένα πλήρωμα που εντυπωσίασε, για άλλη μια φορά, ήταν οι Pazonen-Παπαρήγας που οδήγησαν το Toyota Yaris στην εκπληκτική τέταρτη θέση γενικής απειλώντας ακόμα και τους τρίτους. Συμπληρωματικά να πούμε ότι φυσικά ήταν πρώτοι στην Α5 και στην F2. Πίσω τους κάνοντας έναν επίσης θεαματικό αγώνα οι Οικονόμου-Ανδριανόπουλος με το Citroen C2, που τερμάτισαν πέμπτοι γενικής, πρώτοι στην κατηγορία Α6 και δεύτεροι στην F2. Οι φωνές και τα χειροκροτήματα των θεατών εντείνονταν όταν περνούσε από μπροστά τους το Nissan Micra με τους ARMA-ARMAKI που τερμάτισαν το μικρό λευκό στην έκτη θέση γενικής, δεύτερη στην Α5 και τρίτοι στην F2. Κυνήγι και μάχη στα δευτερόλεπτα έδωσαν οι Βασίλης και Μαίρη Κούγια με τους Βλαχογιάννη-Μπίτση. Τελικά επικράτησαν οι πρώτοι με 6 δεύτερα διαφορά, τερματίζοντας το Peugeot 206 XS στην έβδομη θέση γενικής και την δεύτερη στην κατηγορία Α6 και αντίστοιχα το Honda Civic Type R να τερματίζει τον αγώνα στην όγδοη θέση γενικής και την πρώτη στην κατηγορία Α7.
Ίσως την μεγαλύτερη έκπληξη όμως να έκαναν οι Σαρητσόγλου-Κυπαρισσάς που αγωνίστηκαν με το Peugeot 205 παλεύοντας με τον ανταγωνισμό, ξεσηκώνοντας τον κόσμο στα πέρασμα τους και τερματίζοντας τελικά άξια στην ένατη θέση γενικής και πρώτοι στην κατηγορία Ε9. Δέκατοι γενικής και τρίτοι στην Α6 τερμάτισαν οι Σταθόπουλος-Καλυβιώτης με Honda Civic και μόλις δύο δευτερόλεπτα πίσω τους στην δεύτερη θέση της Α7 οι Βελέζης-Μαύρος με Honda Fiesta ST.
Επιτυχία της λέσχης ήταν η ξένη αμιγώς γυναικεία συμμετοχή των Stratieva-Blagovestia με Citroen C2 από την Βουλγαρία που αν και ήρθαν στον χωμάτινο αγώνα απροετοίμαστες βοηθηθήκαν από τους συναθλητές τους, οδήγησαν συνετά και τερμάτισαν αισίως με ένα πλατύ χαμόγελο δείχνοντας ότι το ευχαριστήθηκαν. Ένα ακόμα αμιγές γυναικείο πλήρωμα που έδωσε την δική του μάχη στα βουνά της Χαλκιδικής ήταν οι γνωστές σε όλους Μαλακτάρη-Κυρλαγκίτση που τερμάτισαν το Fiat Seicento στην Τρίτη θέση της Α5.
Τέλος, αφανής ήρωες του αγώνα, ήταν οι Βάτσος-Θεοφανίδης που κατάφεραν με πολύ κόπο και βάσανο να τερματίσουν τον αγώνα με ένα λαβωμένο από την αρχή Peugeot 206 Gti. Η ταλαιπωρία ήταν τόσο εμφανής ώστε πολλοί θεατές αναρωτιόντουσαν γιατί δεν εγκαταλείπουν απλά τον αγώνα. Όσοι όμως αγωνίζεστε, γνωρίζετε πως όσο υπάρχει έστω και αμυδρά η ελπίδα τερματισμού δεν υπάρχει σκέψη εγκατάλειψης. Γ.Π. photo03@otenet.gr
