Ο Max Mosley εξηγεί . . .

26/1/2004 8:19 μμ

Εξηγήσεις, για την πολιτική της FIA και τις αποφάσεις που πάρθηκαν στην έκτακτη συνεδρίαση της επιτροπής του WRC που έγινε στις 14 Ιανουαρίου, έδωσε ο πρόεδρος της FIA Max Mosley κατά τη διάρκεια της παραμονής του, για την παρακολούθηση του αγώνα, στο Μόντε Κάρλο. «Η βασική φιλοσοφία που διέπει τις αποφάσεις είναι η δημιουργία μιας ισορροπίας ανάμεσα στο κόστος που προκύπτει και στο κέρδος από την προβολή μέσω των media του παγκοσμίου πρωταθλήματος ράλι. Υπάρχει ανάγκη να πεισθούν οι κατασκευαστές για την αποτελεσματικότητα των δαπανών που γίνονται για το σπορ. Ιδιαίτερα δε στο ότι εταιρείες που συμμετέχουν σε αγώνες του μηχανοκίνητου αθλητισμού μπορούν να πουλήσουν ευκολότερα τα αυτοκίνητά τους. Τα ράλι πρέπει να συμμετάσχουν στο κόστος, μαζί με τους άλλους υπάρχοντες τρόπους, προώθησης για την πώληση αυτοκινήτων». Προβλήματα υπάρχουν στο Ράλι Ουαλίας (η θέση του αγώνα στο ημερολόγιο του 2004 είναι ακόμα υπό αίρεση, αναμένοντας το πόρισμα της έρευνας για τα πρόσφατα προβλήματα με την τροχαία της περιοχής): «Υπάρχει μια πολύ δυσάρεστη συμπεριφορά από την πλευρά της αστυνομίας. Δίνουν την εντύπωση ότι δεν θέλουν τον αγώνα στην περιοχή τους και αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό. Υπήρξε μια αρκετά δύσκολη κατάσταση με τα προβλήματα της υπέρβασης των ορίων ταχύτητας το 2002. Η στάση της αστυνομίας το 2003 ήταν ακόμα πιο τρομοκρατική. Η βασική οδηγία της αστυνομίας απαιτεί τα ραντάρ να τοποθετούνται μόνο σε σημεία που αποδεδειγμένα έχουν ιστορικό θανάσιμων ατυχημάτων. Έτσι αν η τροχαία ακολουθούσε αυτές τις εντολές και υπήρχαν τόσα πολλά ραντάρ πάνω και γύρω από τους δρόμους που περνούσε ο αγώνας, τότε αυτό σημαίνει ότι το ράλι Ουαλίας διεξάγεται σε μια περιοχή ιδιαίτερα επικίνδυνη για την κυκλοφορία». Ο λόγος της εσπευσμένης εισαγωγής του ράλι Ιαπωνίας στο πρωτάθλημα: «Το ράλι Ιαπωνίας είναι στο πρωτάθλημα για να δώσει στους κατασκευαστές της άπω ανατολής την ευκαιρία να εμπλακούν στο πρωτάθλημα. Σχετικά με την «βιασύνη» πιστεύω ότι πρέπει να εφαρμόζουμε τις πολιτικές μας χωρίς καμία καθυστέρηση. Είναι μέρος της πολιτικής της FIA να εκτοξεύσει στα ύψη τη δημοτικότητα του αθλήματος. Το να «σουλατσάρεις» στην Ευρώπη δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος για ένα επιτυχημένο πρωτάθλημα». Κοινός τόπος της ιδέας: «Η πολιτική που εφαρμόζεται πρέπει να μειώσει σημαντικά το κόστος. Αν αυτό μειωθεί θα υπάρξουν περισσότεροι κατασκευαστές και άρα και περισσότεροι οδηγοί στους αγώνες.» Μελλοντικά σχέδια: «Πρέπει να υπάρξει μια πολύ μεγαλύτερη και σφαιρική διάδοση των ράλι, που βραχυπρόθεσμα μπορεί να επιτευχθεί με την αύξηση του αριθμού των αγώνων. Αν ανεξάρτητοι οργανωτές αισθανθούν ότι οι αγώνες τους δεν είναι βιώσιμοι τότε οι αγώνες τους ίσως εξαφανιστούν, αλλά δεν είναι στα σχέδια της FΙΑ να πετάξει έξω από το πρωτάθλημα κάποιον αγώνα. Η αύξηση των παραβόλων συμμετοχής των οργανωτών των αγώνων (αυξήθηκαν 400% σε σχέση με αυτά του 2003) δεν πρόκειται να οδηγήσει σε κάτι τέτοιο. Το ποσό των παραβόλων αυτών αντιπροσωπεύει κατά μέσο όρο περίπου το 2 % του συνολικού προϋπολογισμού ενός αγώνα. Η FIA θέλει να γίνονται ράλι σε όλες τις ηπείρους, σε όλο τον κόσμο. Το Μεξικό βοηθάει στο να υπάρχει ένας αγώνας στην Βόρεια Αμερική, αλλά δεν υπάρχει ακόμα αγώνας στην Αφρική. Η ευκαιρία να ξαναγίνει το ράλι Σαφάρι στο μέλλον είναι υπό συζήτηση». Στενό "μαρκάρισμα" από τους Malcolm Wilson (κέντρο) και Jost Capito στον Max Mosley. Σχέδια ελέγχου ελαστικών: «Τρεις είναι οι αντικειμενικοί στόχοι αυτής της ιδέας. Ο πρώτος είναι η μείωση του κόστους, ο δεύτερος ο πιο τίμιος ανταγωνισμός (κάτι που επιτευχθεί από τη μείωση των παραμορφώσεων που προκαλείται από τις λάθος επιλογές ελαστικών από τους οδηγούς) και ο τρίτος είναι να γίνουν οι αγώνες ασφαλέστεροι μέσω της μείωσης των επιδόσεων, αποτέλεσμα της ελεγχόμενης σχεδίασης των ελαστικών. Πάντως η χρήση ενός μόνο, ελεγχόμενου, προμηθευτή ελαστικών δεν είναι μια θέση αδιαπραγμάτευτη για τη FIA. Έχουμε ζητήσει από τις εταιρίες ελαστικών να μας υποβάλλουν εναλλακτικές ιδέες πάνω στις τρεις πιο πάνω βασικές γραμμές». Πρωτάθλημα 48 γύρων το 2005: «Βασικός στόχος μας είναι να επιτρέψουμε στα αυτοκίνητα που εγκαταλείπουν να ξαναμπούν στον αγώνα. Ακόμα να δίνεται ένα δώρο στους οδηγούς που τα καταφέρνουν καλά στον αγώνα. Τα δύο συστήματα Superally που υπάρχουν (της Αυστραλίας και του πρωταθλήματος Ασίας-Ειρηνικού) φαίνεται να έχουν ελαττώματα και έτσι ετοιμάζεται να προταθεί ένα τρίτο σύστημα (τρία ράλι ο κάθε αγώνας). Σύμφωνα με αυτό ο τελικός νικητής του αγώνα δεν θα παίρνει άλλους βαθμούς εκτός από αυτούς που προκύπτουν από το άθροισμα των βαθμών που πήρε την κάθε μέρα ξεχωριστά. Δέκα οδηγοί θα διεκδικούν βαθμούς για το πρωτάθλημα κατασκευαστών και από αυτούς οι οκτώ σε όλους τους αγώνες, κάτι που μπορεί να μην είναι τέλειο όμως δεν είναι και πρόβλημα. Πάντως όπως πάντα οι κορυφαίες ομάδες θα συγκεντρώνουν πάνω τους όλα τα βλέμματα». Τέλος το σύστημα 1000 Pistes: «Άλλοι μεταγενέστεροι κανονισμοί (όπως ο ολοήμερος χωρίς σέρβις αγώνας ή χωρίς αλλαγή ελαστικών) κατάφεραν να αλλάξουν, ενώ ο κανονισμός για τις αναγνωρίσεις τύπου 1000 Pistes παραμένει. Πάντως η απουσία των αυτοκινήτων αναγνωρίσεων αλλά και τα συνολικά χρονικά όρια ενός αγώνα ξεπεράστηκαν με την εναλλακτική πρόταση των αναγνωρίσεων τύπου «2+3». Διατήρηση της προσωπικότητας του αυτοκινήτου: Μετά την πρόσφατη κριτική που έκανε ο Mosley για τα αυτοκίνητα της F1 τα οποία μπορείς να τα ξεχωρίσεις μόνο από τα χρώματά τους δήλωσε σχετικά: «Υποστηρίζω θερμά τη διατήρηση της προσωπικότητας των αυτοκινήτων και την αναγνωρισιμότητά τους σε σχέση με αυτά που κυκλοφορούν στους δρόμους» Πως η FIA διέλυσε τους φόβους των κορυφαίων οδηγών σχετικά με την ασφάλεια τους, μετά την απαγόρευση των gravel cars: «Πραγματικά πιστεύω ότι τα gravel cars έχουν στόχο περισσότερο τη βελτίωση των επιδόσεων παρά την ασφάλεια των πληρωμάτων. Νομίζω ότι οι καλύτεροι σήμερα οδηγοί οδηγούσαν το ίδιο καλά και χωρίς gravel cars πριν αναδειχθούν σε κορυφαίους οδηγούς». Η μείωση των σέρβις δεν θα οδηγήσει σε αύξηση των εγκαταλείψεων; Μια τέτοια απόφαση θα μειώσει πραγματικά το κόστος; «Είναι αλήθεια ότι κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε περισσότερες δοκιμές, όμως τελικά η αξιοπιστία που θα προκύψει θα εξοικονομήσει χρήματα που θα ξοδεύονταν συνέχεια για αντικαταστάσεις εξαρτημάτων και ανταλλακτικών». Ζωντανά προγράμματα τηλεόρασης: «Όσο γρηγορότερα αρχίσει η μετάδοση προγραμμάτων live τόσο το καλύτερο. Ένα από τα πιο απογοητευτικά σημεία του πρότζεκτ 1000 Pistes είναι ότι χρειαζόταν πολύ μεγαλύτερη εμπειρία για να επιτευχθεί μια απογευματινή ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη. Δεν θα υπάρξει ποτέ επιτυχημένο παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλι αν δεν υπάρξει ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη. Αισιοδοξώ η ζωντανή κάλυψη να μεγαλώσει και αντί για ένα μόνο τηλεοπτικό ημίωρο στο πρόγραμμα της Κυριακής να γίνει μια σειρά καθημερινών ζωντανών προγραμμάτων και τις 3 μέρες του αγώνα». Αυτοκίνητα αναγνωρίσεων: « Σε δύο – τρεις μήνες όλοι θα έχουν συνηθίσει στην ιδέα. Αυτή η ιδέα αποτελεί θεμέλιο λίθο στην πολιτική μας για τη μείωση του κόστους». Θα οδηγήσει ο καταιγισμός αυτός των αλλαγών σε περαιτέρω αποσταθεροποίηση του σπορ; «Οι αγώνες ράλι χρειάζονται πάνω από όλα σταθερότητα. Πριν από 10 περίπου χρόνια κάναμε πολλές αλλαγές που έφταναν σε βάθος χρόνου και στην αρχή επικριθήκαμε, όμως αποδείχθηκε ότι αυτό που κάναμε ήταν το σωστό. Ελπίζω οι τελευταίες μας ιδέες να βοηθήσουν στην σταθεροποίηση της θέλησης των κατασκευαστών που είναι τώρα στο πρωτάθλημα να παραμείνουν στο χώρο. Έπρεπε να έχουμε καταπιαστεί με αυτά τα προβλήματα δύο χρόνια πριν. Πάντως η βασική φιλοσοφία των 400 χλμ ε.δ. σε τρεις αγωνιστικές ημέρες, με δύο αναγνωριστικά περάσματα είναι κάτι που δεν σκοπεύουμε να αλλάξουμε στο ορατό μέλλον._Martin Holmes (Απόδοση Σω.Κ.)