36o Ράλι Δ.Ε.Θ.
Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2002, 5ος γύρος:
Ιστορικό
'Αλμα στο παρελθόν
Υπήρξε χωμάτινος, ασφάλτινος, μικτός, διήμερος, μονοήμερος, με πολλά ή με λίγα συνολικά χιλιόμετρα, διεξαγόταν μέρα αλλά και νύχτα, με χώρο ανασυγκρότησης αλλά και χωρίς, υπήρχε όμως πάντα το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και ήταν ένα
Είναι Σεπτέμβριος του 1966 και στη Θεσσαλονίκη από τη Νότια Πύλη της Δ.Ε.Θ. ακούγονται κινητήρες αυτοκινήτων και κόσμος συγκεντρωμένος να χειροκροτεί ενθουσιασμένος το θέαμα. Ποιο θέαμα; Πρόκειται για την εκκίνηση του πρώτου ράλι Δ.Ε.Θ., ένα κοσμοπολίτικο για την εποχή αλλά και για την πόλη γεγονός. Από εκείνη την ημέρα και για 36 χρόνια θα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την έκθεση και τη Θεσσαλονίκη.
Τα τρία πρώτα Δ.Ε.Θ. έχουν κάτι κοινό, είναι τα μόνα από τα 35 συνολικά που διοργανώθηκαν από την Ε.Λ.Π.Α. και τα μόνα που κέρδισε ο «Βόρειος» Γεωργιάδης Σταύρος οδηγώντας ένα Mini Cooper. Σημείο σταθμός για το ράλι Δ.Ε.Θ. το 1968, όταν λόγω μιας σημαντικής ασάφειας σε μία από τις ειδικές διαδρομές δημιουργήθηκε αντιδικία με αποτέλεσμα πολλοί οδηγοί, μεταξύ των οποίων και ο «Βόρειος», να έρθουν σε ολική ρήξη με τον διοργανωτή, έτσι το 1969 δε διοργανώθηκε Δ.Ε.Θ. Η κόντρα μεταξύ βόρειων και νότιων, πλουσίων και φτωχών αγωνιζομένων προϋπήρχε του γεγονότος, έγινε όμως πιο έντονη στη συνέχεια. Την ίδια χρονιά ο Γεωργιάδης μαζί με Πετρίδη, Μόραλη, Σκανδάλη, Γέσιο, τους αδερφούς Ζαφρανά και άλλους επιφανείς Θεσσαλονικείς, ιδρύουν τον Α.Ο.Θ. (Αθλητικός Όμιλος Θεσσαλονίκης) με πρώτο «σπίτι» ένα διαμέρισμα στην γωνία Τσιμισκή και Καρόλου Ντηλ. Ο Α.Ο.Θ. οργανώνει το 1ο Θερμαϊκού και το 1ο autocross και είναι πια έτοιμος το 1970 και τα καταφέρνει να «πάρει» το Δ.Ε.Θ. και να το διατηρήσει μέχρι και σήμερα.
Tο 1971 μια Toyota Corolla 1.2 SL με οδηγό τον «Όζελοτ» νίκησε το ΔEΘ, που τότε γινόταν για 5η φορά.
Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα για έναν αγώνα αυτοκινήτου στην Θεσσαλονίκη. Ήταν μία εποχή όπου ο μηχανοκίνητος αθλητισμός βρισκόταν σε βρεφική ηλικία και τα ράλι ήταν υπόθεση των πλουσίων. Τις συμμετοχές των λίγων που είχαν χρήματα, άρα και «καλό» αυτοκίνητο για αγώνες, συμπλήρωναν αυτές κάποιων απλών μηχανικών αυτοκινήτων με μεράκι. Η επιμονή, υπομονή και η αγάπη για το άθλημα των μελών του Α.Ο.Θ. ήταν οι παράγοντες που διατήρησαν μέσα στις δεκαετίες «ζωντανό» το ράλι. Για την ιστορία, μερικά από τα μοντέλα που «έτρεχαν» τα πρώτα χρόνια ήταν Ford Capri, Volvo 122 S, Opel Kadett και Record, Fiat 124 S, NSU, BMW Ti, ενώ μία δεκαετία αργότερα συμμετείχαν στον αγώνα Porsche 911, Ford Escort και Lancia HF. Σίγουρα πολλά, αν όχι όλα απ' αυτά ξυπνούν γλυκές αναμνήσεις στους παλιότερους και ίσως δέος στους νεότερους. Όπως μας είπαν βετεράνοι του αγώνα ήθελε χέρια, καρδιά και ψυχή για να οδηγήσεις τα αυτοκίνητα της εποχής εκείνης κόντρα στα χρονόμετρα. Όσο για το αγώνα τον ίδιο, αυτός είχε τις ιδιομορφίες του, όπως άλλωστε οι περισσότεροι αγώνες της εποχής εκείνης. Μεγάλος σε μήκος, πολλές φορές πάνω από συνολικά 1000 χλμ., με νυχτερινές ειδικές διαδρομές και μία το πολύ 2ωρη στάση για
Tο NSU TT 1200, φτιαγμένο στη Γερμανία με τις αγωνιστικές προδιαγραφές της εποχής, με το οποίο πήραν μέρος το '73 στο ΔEΘ οι B. Tσομπανόπουλος και Φ. Mιχαηλίδης.
ανασυγκρότηση . «Θυμάμαι πως ξεκινούσαμε νύχτα Παρασκευής από την έκθεση» μας διηγείται ο τωρινός πρόεδρος του Α.Ο.Θ. Αντώνης Παρταλιός «και κάναμε σχεδόν τον γύρω της Μακεδονίας. Από Θεσσαλονίκη, Χαλκιδική, Καβάλα, Σέρρες, Έδεσσα, Βέροια, και Νάουσα, για να τερματίσουμε Κυριακή μεσημέρι μπροστά στην έκθεση. Όσο για Service Park δεν υπήρχε όπως νοείται τα τελευταία χρόνια, μία σύντομη ανασυγκρότηση στον Κέδρινο Λόφο αυτό ήταν όλο κι όλο. Φυσικά ήμασταν και μηχανικοί ταυτόχρονα, αλλάζαμε μέχρι και τακάκια στα φρένα και ανεφοδιασμό κάναμε είτε σε κάποιο βενζινάδικο είτε φίλοι μας έφερναν καύσιμα όταν υπήρχε ανάγκη». Στην ερώτηση για την πιο καλή και πιο κακή στιγμή η απάντησή του ήταν σαφής. «Καμία κακή ανάμνηση, μόνο καλές με κορυφαία τη νίκη μου το 1976 με ένα Datsun 1200. Η βράβευση έγινε στην Λέσχη Αξιωματικών όπου εκείνη την εποχή εύκολα δεν έμπαινες, όσο για το κύπελλο που πήρα, μεγάλο και ασημένιο». Μερικές φορές όταν μιλάς με βετεράνους είτε αυτοί προέρχονται από αγώνες μοτοσικλέτας είτε αυτοκινήτου έχεις την εντύπωση πως ωραιοποιούνται ακόμα και οι πλέον δύσκολες καταστάσεις, οπότε έχεις την ανάγκη να επιβεβαιώσεις τα λεγόμενα. Εμείς πάντως με όσους μιλήσαμε ήταν σαν να ακούγαμε τις ίδιες μαγνητοφωνημένες απαντήσεις.
Ο νικητής του '86 Κώστας Χαμπής με την Opel Ascona 400.
Για παράδειγμα στην ερώτηση για τον κόσμο που παρακολουθούσε αγώνες εκείνη την εποχή, η απάντηση έβγαινε αυθόρμητα και ομόφωνα. Συγκεκριμένα ο Γιάννης Ψηφίδης θυμούμενος τέτοια στιγμιότυπα μας είπε «οι πιο αγαπημένες ειδικές διαδρομές του κόσμου ήταν της Όσσας, του Χολομώντα και του Κέδρινου Λόφου. Περνούσαμε αργά το βράδυ, σε μερικούς αγώνες τύχαινε να είναι 2 ή 3 το πρωί και όμως υπήρχαν χιλιάδες θεατές που περίμεναν να περάσουμε, χαρακτηριστικά θυμάμαι σαν χθες το γεφυράκι στην ειδική διαδρομή της Όσσας να σφύζει από κόσμο».
Τότε που η τηλεόραση δεν κυριαρχούσε την καθημερινότητα των ανθρώπων οι αγώνες αυτοκινήτου γενικότερα αλλά και αυτός του Δ.Ε.Θ. ειδικότερα, για τους Θεσσαλονικείς και όχι μόνο, αποτελούσε σημαντικό γεγονός από το οποίο δεν έκανε να απουσιάζεις. Ένα γεγονός που αποτελούσε θέμα συζήτησης για πολλούς ακόμα και μέρες μετά την λήξη του αγώνα. Ένα γεγονός που το χαρακτηρίζει περισσότερο από τρεις δεκαετίες η αμέριστη στήριξη όλων των εμπλεκομένων. Ένας αγώνας όπου βρίσκει κανείς στους πίνακες συμμετεχόντων πολλές φορές τα ίδια ονόματα αγωνιζομένων για πάνω από δύο δεκαετίες. Τέλος, όπως μας είπαν οι περισσότεροι, ένας αγώνας διαμάντι με ανθρώπους αγνούς και ερωτευμένους με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Γεγονότα και αριθμοί του αγώνα
* 1966 - 2001 διανύθηκαν περισσότερα από 21.000 χλμ.
* 1966 - 2001 δήλωσαν συμμετοχή περισσότεροι από 1800 αγωνιζόμενοι.
* 1966 - 2001 τερμάτισαν λιγότεροι από 1000.
* 1972 ο μεγαλύτερος συνολικά αγώνας με 1235 χλμ.
* 1973 τερματίζει μόνο ένα αυτοκίνητο, αυτό του Ζαφρανά.
* 1979 - 1985 ο Γ. Μοσχούς κερδίζει τον αγώνα 7 φορές συνεχόμενα.
* 1990 δηλώνουν 111 πληρώματα συμμετοχή που αποτελεί ρεκόρ του αγώνα.
* 2001 ο μικρότερος σε μήκος αγώνας με 240,49 χλμ.
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
