«Έγραψε» πάλι ο Πρόεδρος της ΕΛΠΑ, και, χωρίς σύνεση και καμία λογική, κατήργησε την ΕΘΕΑ και, με απόφαση του ΔΣ της Λέσχης του, απέσυρε τη ρύθμιση οικονομικής ενίσχυσης του ΣΟΑΑ και του ΣΟΑΒΕ, ώστε να ικανοποιήσει την πίεση που δέχτηκε από νεοσύστατο σύνδεσμο αγωνιζομένων σε αγώνες με Ιστορικά αυτοκίνητα.
Η απόφαση συνδυάστηκε με τη μείωση του κόστους στην έκδοση αδειών ακόμα και στις παιδιές, μορφή αγώνων που εξελίσσεται συνήθως σε πίστες καρτ και έχει μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον για την ΕΛΠΑ. Όφελος από την έκδοση ημερήσιας λισάνς, όφελος και από τα παράβολα συμμετοχής, σε μια περίοδο που η ΕΛΠΑ οικονομικά παραπαίει, και ίσως κάπου εκεί είναι και ο λόγος ώστε δύο εβδομάδες μετά την τραγωδία στις Αφίδνες να μην έχει ληφθεί καμία απόφαση για το μέλλον εκδηλώσεων που χαρακτηρίζονται από ανασφάλεια σε κάθε επίπεδο.
Καμία απόφαση, λοιπόν, ώστε να προστατευτεί ένας θεσμός «ξέφραγο αμπέλι», αλλά άμεση απόφαση του ΔΣ μήπως και βρεθούν συμμετοχές και γίνει το Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις αγώνας με υψηλό κόστος, που δεν αντιμετωπίζεται με ενδιαφέρον από καμία πλευρά, ενώ αντιμετωπίστηκε αρνητικά από σύνδεσμο οδηγών που συμμετέχουν σε ιστορικούς αγώνες και δε δέχονται να εγγραφούν στο ΣΟΑΑ ή στο ΣΟΑΒΕ ώστε να αποκτήσουν δικαίωμα συμμετοχής.
Σε διεξοδική συζήτηση στα γραφεία της ΕΛΠΑ ανάμεσα σε στελέχη της ΕΘΕΑ, και όχι μόνο, και παρόντος του προέδρου της Λέσχης, αποφασίστηκε να επανεξεταστεί το αίτημα των «Ιστορικών», και μάλιστα προγραμματίστηκε συνάντηση με εκπροσώπους τους (σ.σ.: σοβαροί άνθρωποι, υψηλού επιπέδου σε μόρφωση και ισχύ, με αμφιλεγόμενη όμως σχέση με το αντικείμενο…), ώστε να βρεθεί λύση στο σωστό, στον ενδιάμεσο δρόμο. Ως ιδέα και μόνο συζητήθηκε η δυνατότητα έκδοσης «κόκκινης» λισάνς για τη συμμετοχή μόνο σε «Ιστορικούς» αγώνες. Κάτι τέτοιο δε θα είχε, βέβαια, τη σύμφωνη γνώμη του ΣΟΑΑ, που, σε συνεργασία με τον ΣΟΑΒΕ, δίνει τη μάχη για το κύρος και την αξιοπρέπεια του Έλληνα οδηγού αγώνων, αλλά για τους διαλλακτικούς της συντροφιάς θα ήταν μία λύση, έστω προσωρινή, και πάντως στη σωστή κατεύθυνση.
Δυστυχώς για τους ελληνικούς αγώνες, και παρά τη θετική εισήγηση-παρέμβαση του ΣΒΟΑΑ (Σύνδεσμος Βετεράνων), που ήταν γνωστή στον Πρόεδρο της ΕΛΠΑ, ο τελευταίος αιφνιδίασε ακόμα μία φορά το χώρο που δήθεν υπηρετεί, και, όπως προαναφέραμε, με απόφαση του ΔΣ της Λέσχης του καταρράκωσε τους πάντες στο χώρο των αγώνων, και βέβαια απογοήτευσε και όποιους ελάχιστους γραφικούς, όπως είναι ο υπογράφων, και όχι μόνο, υποστήριζαν πως ακόμα και έτσι υπάρχει ελπίδα.
Για τη συνέχεια σιωπή και πάλι, μήπως εντέλει αυτήν τη φορά η αντίδραση προκύψει με την πρακτική που χρόνια προσπαθεί να καθιερώσει ο καλός φίλος Δημήτρης Μιχελακάκης: Με στρατηγική, χωρίς συναισθηματισμούς και άσκοπες «κωλοτούμπες», που απλώς σε εκθέτουν. Ξέρετε, αν ψάχνεσαι στα χασίματα, χάνεις και γίνεσαι ακόμα ένας. Το ίδιο ισχύει για τη δουλειά του καθενός. Η περίπτωση ΕΛΠΑ-Ελληνικοί αγώνες θέλει άλλου επιπέδου αντιμετώπιση, χωρίς πάτα-άσε και τετ-α-κε, που τελικά κρίνονται ως αδυναμία και «έλα, μωρέ, εντάξει, θα του/τους περάσει...»._ «Στρατισίνο»
