Οι οδηγοί του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Αναβάσεων είχαν χρόνια να ζήσουν φινάλε πρωταθλήματος σε άλλη ανάβαση πλην της Ριτσώνας και ο Σχίνος αποδείχτηκε υποκατάστατο μόνο ως προς το ανταγωνισμό, την οδηγική ευχαρίστηση και τις κόντρες των δευτερολέπτων. Σε καμία περίπτωση η καινούρια ανάβαση της χρονιάς δεν μπορεί να συγκριθεί με την παλαιότερη όσον αφορά τον κόσμο. Για την ακρίβεια είναι το ακριβώς αντίθετο καθώς λίγο το γεγονός πως ήταν η πρώτη φορά διεξαγωγής, λίγο το ότι η διοργανώτρια ΠΑΛΜΑ δεν έδωσε και μεγάλη βάση στην προώθηση του προϊόντος, οι θεατές στις 15 στροφές ήταν στην πιο αισιόδοξη καταμέτρηση 700-800.
Όσο για το αγωνιστικό κομμάτι, η σημερινή δροσιά σε συνδυασμό με τη λιακάδα δημιούργησαν τον ιδανικό τουρμπόκαιρο όπως εύστοχα παρατήρησε θεατής σε κάποια στροφή. Ωστόσο για ανεξήγητους λόγους υπήρχαν πολλά μηχανικά προβλήματα με αποτέλεσμα τα αυτοκίνητα που πέρασαν τη γραμμή του τερματισμού στο δεύτερο σκέλος να είναι μόλις 40. Ταχύτερο από αυτά ήταν το Ford Escort του Γιώργου Καϊτατζή που στο σύνολο έκανε χρόνο 4:24.85 με δύο περάσματα στο 2:12. Στο δεύτερο σκέλος ένα λάθος στην εκκίνηση τρόμαξε τον Καϊτατζή και του κόστισε και χρόνο όμως όχι τόσο ώστε να μην κάνει ξανά την καλύτερη επίδοση.
Στην Ομάδα Ε πάντως είχαμε τη μεγάλη έκπληξη του αγώνα. Ο Παναγιώτης Ευθυμίου έπειτα από κάποια track day και λίγη «ιδιωτική οδήγηση» της BMW M3, αποφάσισε να ξεκινήσει την αγωνιστική του καριέρα από το Σχίνο με το αγαπημένο του αυτοκίνητο όπως χαρακτηριστικά τόνισε. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό και οι εξαιρετικές επιδόσεις ήρθαν ως απρόσμενη έκπληξη τόσο για τον ευτυχή μπαμπά, Μιχάλη Ευθυμίου όσο και για τους υπόλοιπους οδηγούς του αγώνα που έσπευσαν να συγχαρούν τον νεαρό οδηγό. Ο Παναγιώτης Ευθυμίου επικράτησε την κλάση των δικίνητων της Ε12 και ήταν δεύτερος στη γενική της Ομάδας Ε, ενώ σημείωσε τον τρίτο καλύτερο χρόνο της ημέρας με 4:30.23.
Κλάση Ε10 δεν προσμέτρησε στον αγώνα αλλά ο Γιώργος Πολίτης που είχε ήδη εξασφαλίσει τον τίτλο της κλάσης ήταν πρώτος στα δίλιτρα της Ομάδας Ε. Στην Ε11 η νίκη πήγε στον Σπύρο Παπαδόπουλο με Opel Ascona που έκανε καταπληκτικούς χρόνους, αφήνοντας πίσω του τους διεκδικητές του τίτλου Θανάση Κουρνιάτη (Ford Escort MKII) και Μιχάλη Τσαγγαρά (Opel Ascona). Ο Τσαγγαράς ούτως ή άλλως είχε όλες τις πιθανότητες με το μέρος του και με την τρίτη θέση σφράγισε το φετινό τίτλο της κλάσης.
Στην Ομάδα Α νικητής ήταν ο Μιχάλης Ευθυμίου με το Ford Escort. O Ευθυμίου δεν είχε πάρε το πρωτάθλημα και τυπικά αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να πιέσει και να κινηθεί πολύ γρήγορα, έστω και αν το ζητούμενο ήταν ένας απλός τερματισμός. Έτσι επικράτησε του Αργύρη Τσούλου που ήταν και πάλι σχεδόν στα όρια του Mitsubishi EVO VIII, ενώ τρίτο χρόνο γενικής έκανε ο Γιάννης Ζάγαρης σε ένα από τα δράματα του Σχίνου. Ο Ζάγαρης με το Peugeot 106 ήταν τρεις βαθμούς πίσω από τον Κώστα Παπαχρήστο στη βαθμολογία των δίλιτρων της Ομάδας και μόλις έναν στην κλάση Α6. Ο Παπαχρήστος το Σάββατο έκανε χρόνους πολύ κοντά στον αντίπαλό του, ενώ στο τρίτο σκέλος των δοκιμών ο Ζάγαρης είχε και μια επαφή με τις μπαριέρες που τον φόβισε. Με όλο αυτό το σκηνικό να έχει πλεχτεί γύρω από τη μάχη της κατηγορίας ο αγώνας ξεκίνησε αλλά ο Παπαχρήστος δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το πρώτο σκέλος, έτσι ο Ζάγαρης ήταν νικητής σε κατηγορία και κλάση και φυσικά τροπαιούχος σε αμφότερες. Στην Α5 ο Αντώνης Παπαρινόπουλος με το Peugeot 206 ουσιαστικά δεν είχε αντίπαλο, ενώ στην Α6+ το ίδιο ισχύει και για τον Ηλία Λαζανά με το Ford Puma Kit Car.
Στην Ομάδα Ν με τις πολλές απουσίες στις συμμετοχές οι αγωνιζόμενοι ήταν μια μεγάλη παρέα παρά αντίπαλοι. Οι περισσότεροι από αυτούς δε ήταν της Κλάσης Ν1 στην οποί εκκρεμούσε και το βαθμολογικό αποτέλεσμα. Εκεί είχαμε το δεύτερο δράμα καθώς οι μικρές διαφορές δεν άφησαν περιθώρια για προβλέψεις στο πρώτο σκέλος και η παρουσία του Θανάση Κρέτσα περιέπλεκε την κατάσταση ανάμεσα στους δύο διεκδικητές του τίτλου τον Χάρη Μπουροθανασόπουλο και τον Θόδωρο Ζαχαριάδη. Ο Ζαχαριάδης αρκούταν στη δεύτερη θέση για να στεφθεί κυπελλούχος και ολοκλήρωσε το πρώτο σκέλος τρίτος πίσω από τον Μπουροθανασόπουλο και τον Κρέτσα. Στο δεύτερος σκέλος ο Μπουροθανασόπουλος έκανε εξαιρετική επίδοση με 2:26.81 αλλά τελικά δεν χρειάστηκε καθώς το Peuugeot του Ζαχαριάδη έμεινε από ημιαξόνιο. Ο Μπουροθανασόπουλος πήρε και τα δίλιτρα της Ομάδας, ενώ στη Ν1 νικητής ήταν η Δημήτρης Κουμπούρης μετά από μάχη με τον Γιάννη Θεοδωρακόπουλο (αμφότεροι με Peugeot) που κρίθηκε χάρη στη μεγαλύτερη διαφορά που είχε πάρει ο Κουμπούρης στο πρώτο σκέλος. Στη γενική της Ομάδας Ν επικράτησε ο Κώστας Πατσουρέας με Mitsubishi EVO IX. Η Κλάση Ν4 δεν προσμέτρησε.
Ας δούμε τι δήλωσαν ορισμένοι από τους πρωταγωνιστές
Γιώργος Καϊτατζής: Στην ανάβαση ο δρόμος είναι καλός. Η περιοχή όμως θέλει δουλειά για να μπορεί να μαζέψει κόσμο. Οι θεατές είναι ελάχιστοι, προβολή δεν υπήρξε και αυτό είναι κακό για κάποια νέα παιδιά γιατί δεν θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν χορηγίες για τη συμμετοχή τους. Ο χρόνος δε μετράει για μένα και πολύ περισσότερο η νίκη. Θέλω να προσαρμοστώ και να καλυτερέψω οδηγικά γιατί έχω ξεχάσει διάφορα πράγματα.
Γιάννης Ζάγαρης: Είχαμε ένα ατυχές γεγονός στο τρίτο σκέλος των δοκιμών που μας επηρέασε τη ψυχολογία και αυτό φάνηκε στο πρώτο σκέλος. Τα πράγματα πήγαν καλά για εμάς όχι όμως και για το συναθλητή μου, αλλά αυτά έχουν οι αγώνες, όταν υπάρχει πίεση. Είμαι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα της χρονιάς και τους τίτλου. Η επόμενη χρονιά θα είναι δύσκολη και θα δούμε τι θα γίνει.
Κώστας Πατσουρέας: Τελείωσε η χρονιά και ο στόχος επετεύχθη σε επίπεδο καλύτερο από το αναμενόμενο. Το αυτοκίνητο με το οποίο έτρεξα ήταν το καλύτερο από τα τρία που έχω νοικιάσει και αν συνεχίσω του χρόνου θα συμμετάσχω με αυτό το αυτοκίνητο το οποίο θα προσπαθήσουμε να κάνουμε καλύτερο. Σήμερα τα πράγματα ήταν λίγο φτωχικά και πιθανόν να φταίει η εποχή για αυτό.
Μιχάλης Ευθυμίου: Θέλω να συγχαρώ τον Αργύρη Τσούλο. Ήταν ένας άξιος αντίπαλος, δεν τον υποτίμησα σε καμία περίπτωση και τον είχα πάντα στο μυαλό μου ως απειλή. Κάναμε όλη τη χρονιά και ευχαριστήθηκα τον ανταγωνισμό μαζί του. Η ανάβαση αυτή μπορεί να βγει και ανάβαση της χρονιάς. Νομίζω την έχουν ευχαριστηθεί όλοι οι οδηγοί. Είμαι υπερήφανος και χαρούμενος για τον Παναγιώτη κυρίως γιατί όλοι οι αντίπαλοι του έδωσαν συγχαρητήρια και έδειξαν πως απόλαυσαν ένα νέο παιδί που ήρθε στους αγώνες και τους απείλησε.
Χάρης Μπουροθανασόπουλος: Είμαι πολύ ευχαριστημένος γιατί ευχαριστήθηκα τον αγώνα. Θέλω να ξαναγίνει αυτή η ανάβαση ανεξάρτητα να θα ξανατρέξω εγώ στο πρωτάθλημα. Είμαι ευχαριστημένος για το χρόνο που έκανα εκτός από το αποτέλεσμα. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι με βοήθησαν φίλους και συγγενείς που στάθηκαν στο πλευρό μου.
Αντώνης Παπαρινόπουλος: Η ανάβαση μου άρεσε περισσότερο από όσες έχω τρέξει και αυτό φάνηκε και από τους χρόνους που κάναμε. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα οδηγικά, με καλό οδόστρωμα και κοντά στην Αθήνα. Στόχος μας ήταν να πάρουμε το κύπελλο στην Α5 και επειδή ο συναγωνισμός δεν ήταν πάντα αυτό που περιμέναμε προσπαθούσα πάντα να κινούμαι συγκριτικά με τις συμμετοχές της Α6.
Αργύρης Τσούλος: Το αυτοκίνητό μου σε σχέση με του Μιχάλη είναι πολύ διαφορετικό έτσι δεν θα έλεγα πως υπήρχε ενδιαφέρον σε επίπεδο τίτλου. Ήμασταν όμως κοντά αρκετές φορές και κάναμε το κέφι μας. Ο αγώνας είναι πολύ καλός και νομίζω είναι από τις καλύτερες αναβάσεις που έχουμε. Θα ήθελα να γίνει θεσμός ίσως σε μια άλλη ημερομηνία.
Αντώνης Αθυμαρίτης: Σήμερα πίεσα λίγο περισσότερο στο πρώτο σκέλος και είχα ένα κλατάρισμα που χάλασε το χρόνο μου. Γενικώς προσπαθούμε να εξελίξουμε το αυτοκίνητο και να είμαστε καλύτεροι του χρόνου.
Παναγιώτης Ευθυμίου: Δεν ξέρω τι να πω. Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία και φυσικά είχα την τύχη να έχω ένα πολύ καλό αυτοκίνητο που κράταγε στο δρόμο τέλεια. Ευχαριστώ τον πατέρα μου που μου έχει δώσει όλες αυτές τις ευκαιρίες και με έχει μάθει τόσα πράγματα. Θέλω να συνεχίσω να κάνω αναβάσεις. Αυτό το αυτοκίνητο είναι το αγαπημένο μου και το βάζω την ίδια θέση που βάζω το σπίτι μου για παράδειγμα. Δεν θα ήθελα να έχω ξεκινήσει αγώνες με άλλο όπως και δεν θέλω να το αλλάξω. Ας τρέχω με την BMW στην Ομάδα Ε για πάντα.
