Μετά τον περσινό αγώνα στην Ινδιανάπολη, που σηματοδότησε ένα από τα μεγαλύτερα φιάσκα της σύγχρονης ιστορίας του σπορ, η Formula 1 επιστρέφει στις ΗΠΑ και την Ινδιανάπολη, ελπίζοντας να παράγει ένα αρκετό καλό σώου για να εξακολουθήσει να προσελκύει το ενδιαφέρον του κοινού εκεί, μια χώρα ιδιαίτερα σημαντική για τις αυτοκινητοβιομηχανίες (οι οποίες αποτελούν την πλειοψηφία της Formula 1 πλέον), αντίθετα με τις πρόσφατες «ρήσεις» του Ecclestone για το αντίθετο. Ωστόσο οι... οιωνοί δεν είναι καλοί, καθώς εδώ και μια βδομάδα καταιγίδες πλήττουν την περιοχή, ενώ κεραυνοί χτύπησαν το κέντρο ελέγχου της πίστας καθώς και ένα δέντρο 150 ετών στο κέντρο της πίστας κάνοντάς το στάχτη!
Η Ινδιανάπολη είναι η παλαιότερη πίστα του κόσμου που χρησιμοποιείται ακόμα, καθώς η κατασκευή της ολοκληρώθηκε το 1909. Αρχικά, επρόκειτο για μια οβάλ πίστα, με οδόστρωμα από τριμμένη πέτρα και πίσσα. Ωστόσο τα πολυάριθμα θανατηφόρα ατυχήματα επέβαλαν το στρώσιμο της χάραξης με τούβλα. Για αυτό το λόγο η πίστα ονομάστηκε Brickyard (μτφ: «αυλή από τούβλα»). Από το 1911, στην Ινδιανάπολη διεξάγεται ένας από τους μεγαλύτερους θεσμούς στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού: τα 500 μίλια. Μάλιστα, ο αγώνας αποτελούσε μέρος του καλανταριού της Formula 1 για παραπάνω από μια δεκαετία: από το 1950 μέχρι το 1961. Από το 1952 ξεκίνησαν οι προσπάθειες επικράτησης στον αγώνα από τις ευρωπαϊκές ομάδες, καθώς η Ferrari συμμετείχε στον αγώνα με τον Alberto Ascari, ο οποίος ωστόσο εγκατέλειψε μετά από 40 γύρους (σε σύνολο 200). Την αποστολή αυτή ανέλαβε να φέρει εις πέρας το 1965 ο Jim Clark με μια Lotus-Ford Cosworth (με κινητήρα τοποθετημένο στην πλάτη του πιλότυ). Ωστόσο μέχρι τότε η πίστα είχε δεχθεί μια σημαντική επέμβαση: τα τούβλα είχαν αντικατασταθεί το 1961 με ασφαλτοτάπητα, αν και μια λεπτή γραμμή τούβλων παραμένει ακόμη στη γραμμή εκκίνησης-τερματισμού στη… μνήμη του «Brickyard». Από το 1959 που συμπεριλήφθηκε για πρώτη φορά στο Πρωτάθλημα το Grand Prix των ΗΠΑ, έχει αλλάξει αρκετές πίστες και «πίστες» ενώ έχει «τύχει» σεζόν όπου οι ΗΠΑ έχουν φιλοξενήσει τρεις (!) αγώνες (1982). Το τελευταίο Αμερικάνικο Grand Prix είχε διεξαχθεί το 1991 στους δρόμους του Φοίνιξ πριν την επιστροφή της Ινδιανάπολης στο καλαντάρι το 2000. Ο Tony George, ιδιοκτήτης της πίστας από το 1990, κατάφερε να συμφωνήσει με τον Ecclestone το 1998 τη διεξαγωγή ενός αγώνα στην ιστορική πίστα, η οποία ωστόσο για να φιλοξενήσει το γεγονός αναγκάστηκε να ανασχεδιαστεί. Έτσι, πέραν τις αναβάθμισης των pits, στο εσωτερικό του οβάλ κατασκευάστηκε μια κανονική χάραξη η οποία χρησιμοποιείται μόνο από τα μονοθέσια της Formula 1, τα οποία μάλιστα διατρέχουν το τμήμα του οβάλ αντίστροφα από την είναι η κανονική φορά στο οβάλ (το οποίο είναι αριστερόστροφο). Η μετατροπή της πίστας από οβάλ σε κανονική δεν είναι εύκολη υπόθεση αφού για να πραγματοποιηθεί απαιτείται η μετακίνηση 1.500 τόνων τσιμεντένιων κιγκλιδωμάτων και η κατασκευή προσωρινών κερκίδων στο εσωτερικό κομμάτι μεταξύ άλλων μικρότερων αλλά εξίσου σημαντικών εργασιών.
Ο διπλός χαρακτήρας της πίστας (αργό εσωτερικό κομμάτι, γρήγορο οβάλ τμήμα) προκαλεί μεγάλο πονοκέφαλο στους μηχανικούς οι οποίοι ψάχνουν να βρουν το ιδανικό στήσιμο μεταξύ δυο αντίρροπων απαιτήσεων. Μέχρι πέρυσι, λόγω της υπερβολικής ιπποδύναμης και ροπής των V10 κινητήρων, οι οποίοι προσέφεραν στις αργές στροφές περισσότερη δύναμη στους πίσω τροχούς από όση μπορούσαν να εγγυηθούν τα επίπεδα πρόσφυσης των ελαστικών οι ομάδες διαμόρφωναν το στήσιμο του μονοθεσίου έτσι ώστε αυτό να αποδίδει καλύτερα στο αργό τμήμα της πίστας καθώς αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο επιτυγχάνονταν καλύτεροι χρόνοι. Τα φετινά μονοθέσια, ως αποτέλεσμα της επιβολής των V8 διαθέτουν μια πιο «ισορροπημένη» αναλογία ιπποδύναμης/πρόσφυσης (καθώς τα ελαστικά παρέχουν την απαιτούμενη πρόσφυση για την απόδοσης της ισχύος που οι V8 μεταδίδουν στους τροχούς), έχουν καλύτερη απόδοση στα αργά κομμάτια, χωρίς να απαιτείται τόσο μεγάλη βοήθεια από την αεροδυναμικά παραγόμενη πρόσφυση. Επίσης, με τους V8, οι οποίοι παράγουν χαμηλότερες τιμές ροπής, γεγονός που επηρεάζει την επιτάχυνση των μονοθεσίων, ιδίως στις υψηλές ταχύτητες, οι καλοί χρόνοι επιτυγχάνονται πλέον δίνοντας μεγαλύτερη βάση στην επίτευξη της όσο το δυνατό υψηλότερης τελικής ταχύτητας στο γρήγορο κομμάτι και κατά συνέπεια χρησιμοποιούνται αεροδυναμικά πακέτα χαμηλής αεροδυναμικής αντίστασης, παραγωγής δηλαδή χαμηλών τιμών κάθετης δύναμης. Όπως είναι λογικό, το γρήγορο, κεκλιμένο κομμάτι απαιτεί τη μικρότερη δυνατή παραγωγή κάθετης δύναμης για την επίτευξη όσο το δυνατόν υψηλότερων τελικών ταχυτήτων, ενώ το αργό εσωτερικό κομμάτι απαιτεί μέγιστη πρόσφυση… Οι μηχανικοί θα προσπαθήσουν να αντλήσουν την απαιτούμενη πρόσφυση στο αργό τμήμα της πίστας μέσω μαλακότερων ρυθμίσεων στις αναρτήσεις. Η Ινδιανάπολη ωστόσο είναι απαιτητική και από τους κινητήρες, καθώς οι πιλότοι πατάνε τέρμα το γκάζι στο οβάλ κομμάτι για περίπου 23 δευτερόλεπτα, σε αρκετά από τα οποία ο κινητήρας αναγκάζεται να λειτουργεί στο όριό του υπό κλίση 13 μοιρών. Παράλληλα, απαιτείται καλή ροπή στην έξοδο από τις αργές στροφές του εσωτερικού κομματιού. Τα ελαστικά είναι άλλος ένα παράγοντας που υποβάλλεται σε υψηλές πιέσεις λόγω του μοναδικού χαρακτήρα της πίστας. Τα ελαστικά πρέπει να έχουν αρκετά σκληρούς ώμους (στοιχείο που δε διέθεταν τα περσινά της Michelin…) για να αντέξουν τις πιέσεις που δέχονται (ιδίως στον πίσω άξονα) στο κεκλιμένο τμήμα, όπου τα μονοθέσια στρίβουν με υψηλότατες ταχύτητες, ενώ το οδόστρωμα στο συγκεκριμένο σημείο είναι ιδιαίτερα τραχύ.
Τα φρένα για την πρώτη στροφή είναι το καταλληλότερο σημείο προσπεράσματος, καθώς εκεί η πίστα είναι αρκετά πλατιά για να επιτρέπει την επιλογή πολλαπλών ιδανικών γραμμών.
Σε αυτή την πίστα κατέκτησε την τελευταία νίκη της καριέρας του ο Mika Hakkinen το 2001.
KINHTHPAΣ Το γκάζι παραμένει πατημένο τέρμα για 23 δλ. στη μεγαλύτερη ευθεία του πρωταθλήματος. Αντίστοιχα, στα αργά τμήματα απαιτείται ροπή από τις χαμηλές στροφές, για καλή επιτάχυνση.
EΛAΣTIKA Τα ελαστικά δε δύναται να έχουν ιδιαίτερα μαλακές γόμες (όπως π.χ. αυτές που χρησιμοποιούνται στον Καναδά) διότι ιδίως στον πίσω άξονα εμφανίζεται αυξημένη φθορά. Επίσης, οι σκελετοί θα πρέπει να είναι αρκετά δυνατοί για να αντέξουν στις πιέσεις στις οποίες υπόκεινται στην κεκλιμένη καμπή της πίστας απΆ όπου τα μονοθέσια περνάνε με 300 χ.α.ώ. σε ιδιαίτερα τραχύ οδόστρωμα.
SET-UP Χαμηλές έως μέσες τιμές κάθετης δύναμης. Σε γενικές γραμμές, το στήσιμο είναι επικεντρωμένο στη βελτίωση της απόδοσης του μονοθεσίου στα αργά τμήματα.
Τι πρέπει να γνωρίζετε Προορισμός: Hνωμένες Πολιτείες Aμερικής
Έκταση: 9.158.960 τ.χλμ.
Πληθυσμός: 290.342.554 κάτοικοι (77,1% λευκοί, 12,9% Aφρικανοί, 4,2% Aσιάτες, 1,5% ιθαγενείς από την Aμερική και την Aλάσκα, 0,3% από τη Xαβάη και άλλα νησιά του Eιρηνικού, 4% λοιποί)
Πρωτεύουσα: Oυάσιγκτον
Γλώσσα: αγγλικά, ισπανικά
Θρήσκευμα: προτεστάντες (56%), ρωμαιοκαθολικοί (28%), Eβραίοι (2%), άλλες θρησκείες (4%), άθεοι (10%)
Πολίτευμα: προεδρική δημοκρατία
Πρόεδρος: George Bush junior
Νόμισμα: αμερικανικό δολάριο (1 ευρώ, περίπου 1,2 δολάρια)
Ώρα: αφαιρείτε 8 ώρες από το ρολόι σας
Πώς θα πάτε H πτήση διαρκεί περίπου 16 ώρες, ανάλογα με τις ενδιάμεσες ανταποκρίσεις.
Κοντινότερο αεροδρόμιο - απόσταση:
Indianapolis International Airport - 20 χλμ.
Διεύθυνση διοργανωτή: Indianapolis Motor Speedway, 4790 West 16th Street, Indianapolis, IN 46222, USA
Τηλ.: (+1) 317 481 8500
Fax: (+1) 317 484 6759
Ηλεκτρονική διεύθυνση: www.usgpindy.com
Tηλεοπτική μετάδοση: Tον αγώνα της Iνδιανάπολης μπορείτε να τον παρακολουθήσετε σε απευθείας μετάδοση από τον Alpha την Kυριακή στις 19:45 και τις κατατακτήριες δοκιμές σε μαγνητοσκόπηση το Σάββατο στις 00:30.
