Aρχείο ετών
νέα
πρόγραμμα
ομάδες-οδηγοί
βαθμολογία

Προσαρμοσμένη αναζήτηση

Kεντρική Σελίδα  / Formula 1  / Νέα  / Αρθρο

Η νέα Mercedes MGP W01 1/2/2010 12:11 μμ

Mercedes MGP W01, Nico Rosberg, Ross Brawn, Michael Schumacher
Η Mercedes αποκάλυψε το καινούργιο μονοθέσιό της, την ΜGP W01 στο pit lane της πίστας Ricardo Tormo στη Βαλένθια, όπου σήμερα ξεκινάνε οι χειμερινές δοκιμές εξέλιξης του 2010.

Η Mercedes είχε πραγματοποιήσει παρουσίαση στη Στουτγάρδη στις 25 Ιανουαρίου, ωστόσο, εκεί είχε αποκαλυφθεί μονάχα ο φετινός χρωματισμός, επάνω σε μια περυσινή Brawn BGP001 και περίμενε μέχρι λίγο πριν την έναρξη των δραστηριοτήτων στη Βαλένθια για να αποκαλύψει το μονοθέσιο με το οποίο θα προσπαθήσει να υπερασπιστεί τους περυσινούς τίτλους της.

Ο Nico Rosberg θα οδηγήσει πρώτος το καινούργιο μονοθέσιο, πριν παραδώσει το απόγευμα το τιμόνι του στον Michael Schumacher.

Η καινούργια MGP W01 παρουσιάζει αρκετά στοιχεία που δεν έχουμε δει σε άλλα φετινά μονοθέσια μέχρι στιγμής. Η εμπρός αεροτομή ήταν η περυσινή και αυτό είναι εμφανές και από την ασυμβατότητα με τα υποστηρίγματά της. Το ρύγχος είναι ιδιαίτερα ξεχωριστό. Χαμηλώνει κατά πολύ στο εμπρός μέρος του, σε αντίθεση με την πλειονότητα των φετινών μονοθεσίων, ενώ έχει το γνώριμο από την περυσινή Red Bull σχήμα V (με τα "νεύρα" να προεξέχουν στα επάνω άκρα του) στο ύψος των ψαλιδιών της ανάρτησης. Στα πλαϊνά του φέρει δυο πολύ λεπτά πτερύγια, που ακολουθούν την ανοδική σχεδιαστική γραμμή του.

Η MGP W01 παρουσιάζει επιστροφή σε μια λύση που είχαμε να δούμε από το 2006 στη Formula 1: τη μονή καρίνα στο κάτω εμπρός μέρος του monocoque, όπου το κατώτερο ψαλίδι της εμπρός ανάρτησης συναντάει το πλαίσιο. Μέχρι φέτος, αυτή η λύση είχε καταργηθεί, λόγω των αεροδυναμικών μειονεκτημάτων που συνεπαγόταν. Ωστόσο, με τη φετινή τάση ανύψωσης των ρυγχών, ο βαθμός δυσκολίας της κατασκευής των ψαλιδιών εμπρός αναρτήσεων που ανεβαίνουν σημαντικά για να συναντήσουν το πλαίσιο, έχει αυξηθεί αισθητά. Η Mercedes, με την επιλογή της, επιτρέπει στο ρύγχος να είναι ιδιαίτερα ανυψωμένο, χωρίς να παρουσιάζονται κατασκευαστικά και γεωμετρικά προβλήματα στο σχεδιασμό της εμπρός ανάρτησης, η οποία παρουσιάζει μονοκόμματο κατώτερο τρίγωνο ψαλιδιών. Με δεδομένο ότι η μονή καρίνα είναι πολύ μικρών διαστάσεων, το εξ' ορισμού αεροδυναμικό μειονέκτημα είναι αμελητέο.

Τα barge boards καθώς και τα pod wings που εκτείνονται μέχρι το πάτωμα του μονοθεσίου είναι απλοϊκά. Οι εισαγωγές αέρα των ψυγείων είναι ιδιαίτερα ανυψωμένες, με σχετικά μικρό σκάψιμο στο εμπρός κάτω μέρος τους, ενώ χαμηλώνουν αρκετά (αλλά όχι όσο άλλων μονοθεσίων) στο πίσω μέρος τους και έχουν εξαιρετικά μικρό πλάτος εμπρός από την πίσω ανάρτηση.

Ιδιαίτερα περίπλοκη και πρωτοποριακή στο σχεδιασμό της είναι η περιοχή πάνω από το κεφάλι του οδηγού. Ο αεραγωγός του κινητήρα είναι τριγωνικός και έχει ένα κάθετο διαχωριστικό στη μέση (λύση που δεν έχουμε ξαναδεί, καθώς αν υπήρχαν διαχωριστικά εντός του αεραγωγού ήταν πάντοτε οριζόντια) πιθανότατα για να διοχετεύει τον αέρα σε διαφορετικά εσωτερικά τμήματα. Το κάθετο διαχωριστικό χρησιμεύει και στην ενίσχυση της διάταξης ασφάλειας σε περίπτωση ανατροπής. Μερικά εκατοστά πιο πίσω και κάτω από τον κεντρικό αεραγωγό, υπάρχουν ένθεν και ένθεν αυτού, δυο επιπλέον εισαγωγές αέρα. Το κάλυμμα του κινητήρα φέρει ένα λεπτό κάθετο πτερύγιο ράχης, το οποίο παρουσιάζει μια μικρή οπή ακριβώς πίσω από την τηλεοπτική κάμερα επάνω από το κεφάλι του οδηγού.

Έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι οι απολήξεις των εξατμίσεων προεξέχουν από το αμάξωμα, κάτι που σύμφωνα με τους κανονισμούς απαγορεύεται. Θα διαπιστώσουμε αν αυτές θα καλυφθούν στις χειμερινές δοκιμές εξέλιξης, όπως είχε συμβεί πέρυσι με τη Ferrari F60. Kάτω από τις εξατμίσεις υπάρχουν οπές στο αμάξωμα που εξάγουν το θερμό αέρα των ψυγείων.

Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα είναι τα πολλαπλά πτερύγια που βρίσκονται στο εσωτερικό των πίσω τροχών, τα οποία βοηθούν τη λειτουργία του διαχύτη, καθώς και την εξαγωγή θερμού αέρα από τα φρένα. Το κατώτερο πτερύγιο της πίσω αεροτομής είναι ανασηκωμένο στο κεντρικό του μέρος, επίσης για να βοηθάει στην καλύτερη λειτουργία του διαχύτη και φέρει επάνω από το κέντρο του, ένα μικρό πτερύγιο πλάτους 15 περίπου εκατοστών. Ο διαχύτης έχει το μέγιστο δυνατό πλάτος που επιτρέπουν οι κανονισμοί, ενώ το κεντρικό στέλεχός του είναι όχι δυο αλλά... τεσσάρων επιπέδων!
Φ.Λ.
fab@4troxoi.gr